- turşməzə
- прил. кисловатый (несколько кислый). Turşməzə dad кисловатый вкус, turşməzə nar кисловатый гранат, turşməzə şərab кисловатое вино
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
turşməzə — sif. Azacıq turş dadan; turştəhər. Turşməzə nar. Turşməzə dovğa. – <Hümmətəli> həmişə cibini meyvə qurusu ilə, turşməzə konfetlərlə doldurar, rast gəldiyi dost aşnasını bu şeylərə qonaq eləməyi sevərdi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
turşməzəlik — is. Turşməzə şeyin halı; turşməzə dad, turşməzə dadma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zirinc — is. <fars.> bot. 1. Yarpaqlarının bir hissəsi tərsinə çevrilmiş, çiçəyi açıq sarı rəngli, meyvəsi turşməzə olan kol bitkisi. <Ev sahibi> burada cavan şiv zirinc ağacından qırıb gətirər, ocaqda ütüb çəkiclə döyər, özü üçün lopa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dambıl — (Astara, Borçalı, Hamamlı, Qazax, Qusar, Lənkəran) gavalı növü adı. – Dambıl nə turş olmor, nə şirin olmor, turşməzə olor (Borçalı); – Dambıl yə:nin tişi qamaşar (Qazax); – Bizim baxçamızda çoxlu dambıl ağaşdarı var (Hamamlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mirqutuş — (Lənkəran) xörək adı (ətdən hazırlanmış turşməzə xörək). – Arvad, axşama mirqutuş pişir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
buzə — f. darı xəmirindən alınan turşməzə içki … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
antun — anton alması <xüs. is. dən> – payızda yetişən yaşıl sarı rəngli, turşməzə alma növü. Miçurin 1893 cü ildə meyvələrinin hər biri altı yüz qram gələn anton almasının toxumlarını əkdi. M. Axundov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aport — <xüs. is. dən> Alma ağacı növü və bu ağacın çox qalan turşməzə şirin iri alması. Aport özünü yaxşı tozlamır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göyəm — is. bot. Cır və peyvənd cinsləri, göy rəngli, turşməzə, ağızbüzüşdürücü meyvəsi olan kol ağac. Göyəm ağacı. // Həmin meyvənin kolu, ağacı. Göyəm . . çox budaqlanan koldur və ya 3 4 metr hündürlükdə ağacdır. H. Qədirov. // Bu meyvədən bişirilmiş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyva — is. Sarı rəngli, turşməzə, üstü tüklü, xırda çəyirdəkli meyvə. Heyva mürəbbəsi. – <Əyyar:> Elə ki, budaqlar başını əyir; Nar, heyva, şaftalı, gavalı dəyər. A. Ş.. Almalar qızarır, armudlar, heyvalar saralır, əzgillə zoğal bir birinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kivi — is. Qabığı tüklü, içi yaşıl, turşməzə meyvə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti